Tawerna

Do Budynku wszedł Kara... Hmmm moi mili jedno pytanie czemu tu jest tak sterylnie czysto i kto na bogów starł nazwę tawerny? Wygląda na to ze znowu musimy Ją nazwać lub wrócić do starej nazwy ech...

Orvudo podał Karze rewolwer z jednym pociskiem wystrzelonym kiedyś w Urudina bodajże, oraz filiżankę herbaty.
-Reflektujesz łyk inspiracji? Dwie łyżeczki, luksusik.

-A mogłabym się przyłączyć do towarzystwa? - Zapytała Kath i postawiła butelkę na stole - Uwarzyłam nową nalewkę. Kara, stara nazwa była dobra. Po co zmieniać?

*drzwi zostały otwarte. Nie wiadomo czym, za to z hukiem. Szeroko. Tak szeroko, by mógł się w nich zmieścić dość potężnie zbudowany mężczyzna. Właśnie po posturze widać było, że musi pochodzić z Północy, bowiem ubrany był po miejscowemu. Drugim powodem szerokiego otwarcia drzwi, była beczułka, którą niósł*
-Nalewka? Może ktoś ma ochotę na ten specjał?
*baryłkę położył na ziemi*

- Mogę spróbować Twojej - uśmiechnęła się Kath - Jeśli będzie dobra, to poproszę przepis.

Druid spojrzał na beczułkę i już się Cieszył w duszy, bo wiedział jedno, w główce to mu później szumieć będzie. Jednak póki był przytomny to odpowiedział
Wiesz Kath może i racja... Może Wrócimy do Pożółkłej Księgi...

-Przepis? Hm.. Prosty jest

*uśmiechnął się szeroko, otwierając toporkiem beczułkę. Zaczerpnął do kielicha*

-Radzę nie pić duszkiem.

*widział, że tutejsi nie byli zwykli pić krasnoludzkiego bimbru*

- Zmiany są dobre... - Zamruczał niechętnie Talvi. Przeciągnął się leniwie i mlasnął raz, czy dwa. - ... Jeśli są dobre. - Rozejrzał się tępo po pomieszczeniu wodząc oczyma od jednego kąta do drugiego. - Temu miejscu na pewno się trochę świeżego powiewu przyda. Nowa nazwa też nie zaszkodzi. Może to jakoś brać naszą leniwą do rozruchu zachęci?

- Tutaj czysto, a gdzie indziej burdel się ładny zrobił - rzekł Ivor wchodząc do karczmy i skiepując cygaro na podłogę i dmuchnął ma Talviego dymem - Oto i świeży powiew. Można to potraktować metaforycznie.

Do tawerny wkradł się piękny zapach, przywodził na myśl dom, ciepło rodzinnej atmosfery, spokój i łechtał podniebienie. Zaraz za zapachem pojawiła się Lucynka niosąc wielką tacę gorących, parujących owym zapachem, mocno czekoladowych babeczek. Uśmiechnięta postawiła tacę na najbliższym stole i zapytała: Może jakąś słodką przekąskę? Zrobiłam podwójnie czekoladowe...

Widzę, że Luci wie jak zachęcić nas leniuszków. Ataros podszedł do tacy i zabrał kilka babeczek, po czym rozłożył sie na wolnej ławie.

- Ja się w żadnej innej karczmie niż pod pożółkłą nie pojawię - Mruknęła blondwłosa dziewczyna zaglądając przez okno. - tradycja to tradycja i kropka.

*cały czas trzymał w ręku kielich*

-Ktoś jeszcze chce mojego specjału?

- Tir, co racja to racja - powiedziała Kath i sięgnęła po babeczkę. - Mmmm - zamruczała -Uwielbiam czekoladę.

Ło k$%#a ale zaspy z tego kurzu! ktoś to ostatnio sprzątał?

Tirkę bym do tego zagonił... Czy może ktoś inny tu teraz sprząta?

Jakby trochę przymknął oko, to by to można uznać za śnieg... Ulepimy bałwana? Powiedział, po czym posłał 'śnieżkę' ku Karze.

A idź pan z tym... Tu się nie da oddychać...

Wojna na śnieżki!!!!! Zakrzyknął, po czym zbudował fort i rzucał we wszystkich obecnych śnieżkami, a przynajmniej myślał że tak robi, bo w rzeczywistości wpadł w trans i wzbił tuman kurzu unoszący się w całej tawernie

*prawie dwumetrowy mężczyzna popatrzył na nich dziwnie. Po czym wzruszył ramionami, podszedł do okien i zaczął jedno, po drugim otwierać. Następnie wyszedł na tyły budynku, żeby otworzyć tylne drzwi. I wyszedł na moment z karczmy. W środku musiało się rozpętać kurzowe piekło. Wolał przeczekać na zewnątrz. Ale po wszystkim powinno być lepiej*

JEB! Nagle coś wybuchło pośrodku Tawerny i gdyby nie kurz można by zobaczyć wielki błysk światła. Znowu pomyliłem koordynaty.

Ataros błądził w kurzu z wyciągniętymi rękoma, tracąc już nadzieję, gdy zobaczył błysk. Ah, więc to już koniec... Powiedział, po czym podążył w stronę światła.

Zdezorientowany barbarzyńca w szale rzucił się z rękoma w stronę światła i po drodze potrącając Karę, potknął się o źródło światła i wpadł na Atarosa, po czym, wybudzony z szału powiedział: Gdzie się tak spieszysz druhu, tam chyba coś wylądowało I wskazał palcem na miejsce rozbłysku